آرزوی محال

آرزوی محال

خیلی خستم شاید دلیلش این باشه که هیچی اونطور که میخوام پیش نمیره.


تا به خودم روحیه میدم و سعی میکنم یه کار جدید رو شروع کنم بعد از 12 ساعت

اثری از اون روحیه نمیبینم.


شاید هدفم رو گم کردم.


شایدم انگیزم رو از دست دادم.



شایدم آرامش ندارم.



انگار هیچی واسم نمونده .....



فکر کنم تنها چیزی که دارم همین وبلاگ باشه که میتونم حرفامو توش بنویسم.


هیچوقت فکر نمیکردم روزی بشه که بزرگترین آروزم مردن باشه.



آخه خوبیش اینه که مثل بقیه آرزوهام رسیدن بهش محال نیست.....

اینطور که معلومه ایندفعه قرار نیست آسمون ابری ، آفتابی بشه.